Bazılarınız
belki hatırlamazsınız da; bizim öyle rengarenk oyuncaklarımız yoktu.
Büyüklerimiz de pek oyuncak yapmazdı, hele hele çarşıdan-pazardan hiç
alınmazdı.
Oyuncaklarımızı kendimiz yapardık. Mehmet (Zobu) Amcamın usta
sandığından “ÖDÜNÇ” aldığımız testere ve keserle ağaçtan traktör ve araba
(römork) yapardık. Keserin ağzını mı köreltirdik bilmem, amcam genizden
konuşmasıyla “Eşşek herifler gene mi benim aletleri ç/aldınız?” der, bize
kızardı. Yaptığımız oyuncağın tekerleri, ya bıçakla yuvarlattığımız eski bir
lastik ayakkabı tabanı, ya da amcamın testeresiyle kesebildiğimiz yuvarlak bir
ağaçtı. Bazen iyi tarafına gelirsek amcam oyuncak yapardı bize.
Ayağımızda
doğru dürüst ayakkabımız olmazdı. Yalınayak yürürdük çoğu kez. Tarla
sınırlarındaki dikenler fena batardı. Sonra lastik ayakkabılarımız oldu.
Kadınlar ise “SPOR” dedikleri üst ve yanlarında delikleri olan plastik
ayakkabılar giyerdi. Yazın yakardı, kışın dondururdu. Yerliköy Yerli
Suat Zobu
.