Rıfat Kurtoğlu / İskilip

Ne zaman düşünsem bir hoş olurum

Nedir bu bilinmez sırrın İskilip.

Görür görmez seni sarhoş olurum,

Apayrı gönlünde yerin İskilip.

Sanki insanların ballar peteği,

Her karışın evliyalar otağı,

Asırlardır ilim irfan yatağı

Cehaletle cihat zorun İskilip.

Tertemiz bakımlı bağlar sendedir,

Arşa kafa tutan dağlar sendedir,

Tarihin ışığı çağlar sendedir,

Sonsuza dek süre nurun İskilip.

“Ulu Çay” baharda coşar bulanır,

Bellerine Kızılırmak dolanır,

Ovaların kana kana sulanır,

Gani gani sende ürün İskilip.

Oğuz Türkmen kokar gonca gülünde,

Bir tatlı şivedir döner dilinde,

Cenneti soludum “Elma beli”nde,

Yeşil “Kırk kızlar dan berin İskilip.

Çıktım kalene de baktım karşına,

Ahilik mirası eski çarşına.

Doyum olmaz dolman ile turşuna,

Kimdir sanatında pirin İskilip.

Ham demire tav vermede körükçün,

Merkep alır merkep satar çerikçin,

Kunduracı oldu çıktı çarıkçın,

Helâldir kazancın kârın İskilip.

Olsaydı senin de bir işlek yolun,

Böyle mi kalırdı böyle mi halın.

Aslında doğrulmaz değil de belin,

Dinmez mi figanın zarın İskilip.

Aşa geldin nice nice sorunu,

Muştulara gebe gördüm yarını,

Ahalin var “Ebu-s Suud” torunu,

Derinsin manada derin İskilip.

Ey İskilip sen ne kutsi yöresin,

“Şeyh Muhiddin Yavsilere” göresin,

Toprağında alperenler töresin,

Saymakla biter mi erin İskilip.

“Süleyman” elinde mühür olasın

Her bir yanın mamur mahir olasın

Kaza kalmayasın şehir olasın,

Yakışır şanına şirin İskilip.

KURTOĞLU’YUM gözlerimin nurusun,

İskilip’im seni Mevlâ korusun,

Dünya var oldukça namın yürüsün,

Bol olsun yeşilin narın İskilip.

23-Eylül–1999-Çarşamba

Âşık Rifat KURTOĞLU ÇORUM